In de context van het landschapsonderzoek verwijst de lagenbenadering naar het idee dat een landschap bestaat uit verschillende historische lagen die elkaar hebben opgebouwd door de tijd heen. Deze lagen kunnen fysiek of immaterieel zijn en vertegenwoordigen verschillende perioden, gebeurtenissen, processen en menselijke activiteiten die hebben bijgedragen aan het vormgeven van het huidige landschap.

Deze benadering gaat ervan uit dat er in een bepaald gebied talloze sporen zijn achtergelaten die ons informatie kunnen geven over eerdere bewoners, landgebruik, economische activiteiten, religieuze praktijken en vele andere aspecten van het verleden. Door deze sporen te bestuderen en te analyseren, kunnen we een beter begrip krijgen van hoe het landschap zich heeft ontwikkeld over tijd.

De lagenbenadering biedt context en diepgang aan onze interpretatie van het landschap, waardoor we beter kunnen begrijpen hoe bepaalde processen zich hebben ontwikkeld en welke invloed ze hebben gehad op menselijke activiteiten. Door gebruik te maken van de lagenbenadering kunnen we verbanden leggen tussen de fysieke kenmerken van een landschap en zijn historische, culturele en ecologische betekenis.
Bovendien kan de lagenbenadering ook helpen bij het nemen van beslissingen met betrekking tot ruimtelijke planning, behoud of herstelprojecten. Het identificeren en interpreteren van historische lagen kan belangrijke informatie verschaffen over gevoelige gebieden, waardevolle elementen of potentieel bedreigde erfgoedwaarden.

De lagenbenadering is een waardevol instrument voor professionals op het gebied van landschapsontwikkeling. Het biedt inzicht in de complexe en gelaagde aard van het landschap, evenals de processen en gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan zijn vorming. Door gebruik te maken van verschillende onderzoeksmethoden kunnen we een beter begrip krijgen van hoe het verleden ons huidige landschap heeft beïnvloed. Dit begrip is essentieel voor het behoud, herstel en duurzaam beheer van ons landschappelijk erfgoed.